Родился 15.05.1936 г. в д. Великий Бор Хойникского р-на Гомельской обл. Умер 05.07.1995г. прозаик. Член СП Беларуси с 1960 г.
Лауреат Государственной премии Беларуси им. Я. Коласа (1982) за книгу "Ваўчыца з Чортавай ямы", Литературной премии СП Беларуси им. И. Мележа (1991) за книгу "Сняцца сны аб Беларусi...".
В июне 1943 г. вместе с родителями был вывезен в Германию. Вернулся на родину в 1945 г. В 1960 г. закончил филологический факультет БГУ. Во время учебы в университете (с 1958 г.) начал работать в журнале "Вожык". В 1960-1976 гг. работал в отделе прозы журнала "Полымя", в 1976-1986 гг. — секретарь правления СП БССР. С 1986 г. — заведующий редакции иностранной литературы издательства "Мастацкая лiтаратура". С 1993 г. главный редактор издательства "Беларуская энцыклапедыя". Принимал участие в работе ХХХV сессии Генеральной Ассамблеи ООН (1980).
Награжден двумя орденами "Знак Почета" и медалью Франциска Скорины, двумя Почетными грамотами и Грамотой Верховного Совета Беларуси.
Опубликовал со своими комментариями малоизвестные произведения Я. Купалы, Я. Коласа, К. Свояка. Переводил на белорусский язык произведения многих авторов. Произведения Б. Саченко переводились на английский, болгарский, немецкий, польский и др. языки.
Источник: http://gomel-literatory.iatp.by
Барыс Сачанка. Віртуальны музей аднае асобы
Родился 26.06.1932 г. в г. Наровля Гомельской области. Окончил филологический ф-т Белорусского университета (1955). Работал учителем в сельской школе (1955—1959), был сотрудником газеты "Витебский рабочий" (1959—1961) и витебского телерадиокомитета (1961—1971), руководителем Витебского литературного объединения (1971—1980).
Дебютировал как поэт в 1948 в газете "Зорька". Автор книг стихов: “Весенняя сказка”, “Волшебный луг”, “ Июнь-река”, “Равноденствие”, “Зеленый кузнечик”, “Минуты”, “Станция тревоги и любви”, “Письмо тебе”, “Встречные поезда”, “ Силуэты дней”и др. Выпустил также книги прозы: “Подорожная Александра Пушкина”, “Сквозь даль времен”, составил и отредактировал "Шагаловский сборник".
Произведения Симановича переведены на белорусский, болгарский, грузинский, литовский, немецкий и др. языки. Член СП СССР (1960), Междунарародного ПЕН-клуба. Был председателем Пушкинского (1989) и Шагаловского комитетов (1991). Награжден медалью, Почетной грамотой Президиума ВС БССР. Удостоен Шагаловской премии (1992). Живет в Витебске.
Источник: // http://www.biografija.ru/show_bio.aspx?id=117775
Сайт Давида Симановича
Родился в 1954 г. в России, в г.Клинцы Брянской области.
Художник и поэт. Окончил Белорусский институт инженеров железнодорожного транспорта.
Работал инженером в Гомельском отделении Белорусской железной дороги, начальником отдела транспорта и связи Гомельского областного исполнительного комитета, помощником заместителя председателя облисполкома.
//Святло шчымлівай памяці: зб. вершаў паэтаў Гомельшчыны.-Гомель: Барк, 2006.-С.215.
Нарадзіўся 14.01.1950 г. у Гомелі ў сям'і паэта. У 1963 г. з бацькамі пераехаў у Менск. Скончыў філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта (1972).
Працаваў рэдактарам, у 1982-1989 гг. - загадчыкам рэдакцыі паэзіі выдавецтва «Мастацкая літаратура». Сябра СП СССР з 1982 г.
Родился в 1938 г. в д. Старая Алешня Рогачевского района Гомельской области. Закончил БГУ и Минскую ВПШ. Работал журналистом. Последние 20 лет – заведовал сельхозотделом областной газеты «Гомельская праўда».
Живет в Гомеле. Поэт. Член Союза белорусских писателей и белорусского Союза журналистов.
Источник: // http://gomel-literatory.iatp.by
Нарадзіўся 26.10.1959 г. у в. Гарошкаў Рэчыцкага раёна Гомельскай вобласці – 04.05.2005 г.
У 1982 г. скончыў аддзяленне рускай і беларускай мовы і літаратуры гісторыка-філалагічнага факультэта Гомельскага дзяржаўнага універсітэта. У 1982—1984 гг. служыў у Савецкай Арміі, потым працаваў карэспандэнтам веткаўскай раённай газеты “Перамога Кастрычніка”. З 1985 г. жыў у Мінску. З гэтага года працаваў старшым тэхнікам на Рэспубліканскім радыётэлецэнтры. Член СП СССР з 1988 г.
У друку выступае з 1974 г. (рэчыцкая раённая газета “Дняпровец”). Аўтар зборнікаў паэзіі “Агмень” (1988) і “Пан лес” (1989), надрукаваў пародыі пад псеўданімам Толік Ганарар у калектыўным зборніку сатыры і гумару “Асцюкі за каўняром” (1989). У 2006 г. у выдавецтве “Кнігазбор” выйшаў зборнік выбраных твораў “Лён” (паэзія, артыкулы, інтэрв’ю).
// Беларускія пісьменнікі (1917-1990): даведнік.-Мн.: Маст. літ., 1994.-С.523.
// Лён / А.Сыс.-Мн.: Кнігазбор, 2006.-С.422-425.
Анатоль Табанькоў нарадзіўся 25.05.1948 г. у вёсцы Насовічы Добрушскага раёна Гомельскай вобласці. Скончыў Маскоўскі завочны універсітэт мастацтваў Цэнтральнага дома творчасці імя Н.Крупскай (аддзяленне станкавага жывапісу).
Працаваў мастаком-афарміцелем на Гомсельмашы, дырэктарам Дома культуры ў вёсцы Карма Добрушскага раёна, мастаком-афарміцелем на Гомельскім хімічным заводзе імя 50-годдзя СССР. Жыве ў Гомелі.
// Табанькоў, А. Восеньскі сум: вершы / Анатоль Табанькоў.-Гомель, 1999.- С.2 вокл.
Васіль Юр'евіч Ткачоў нарадзіўся 1.01.1948 г. у вёсцы Гута Рагачоўскага раёна ў сям'і вясковых настаўнікаў.
Вучыўся ў Ісканскай васьмігадовай школе Быхаўскага раёна. Пасля заканчэння Ільічоўскай СШ Рагачоўскага раёна (1966) працаваў у раённых газетах (г. Івацэвічы, г. п. Карма). У 1967 г. прызваны ў Савецкую Армію. Скончыў факультэт журналістыкі Львоўскага вышэйшага ваенна-палітычнага вучылішча (1973). Служыў ваенным карэспандэнтам у Сярэдняй Азіі. 3 1980 г. жыве і працуе ў Гомелі — карэспандэнт шматтыражкі «Сельмашавец», стыліст і спецыяльны карэспандэнт абласной газеты «Гомельская праўда», у 1989—2005 гг. — старшыня Гомельскага абласнога аддзялення Саюза беларускіх пісьменнікаў.
3 1989 г. — член Саюза пісьменнікаў СССР і БССР. Цяпер — член Саюза пісьменнікаў Беларусі, член Саюза тэатральных дзеячаў (2006).
Лаўрэат прэміі Саюза беларускіх журналістаў і міжнароднай прэміі «Дружба» за лепшы публіцыстычны твор (нарыс «Сонцам хлеб на стале»). Пераможца літаратурнага конкурсу часопіса «Вясёлка» на лепшае апавяданне. П'еса «Стары і дарога» адзначана першай прэміяй на Рэспубліканскім конкурсе ў 1985 г.
Першае апавяданне надрукаваў у 1966 г. (часопіс «Вясёлка»). Выдадзены кнігі для дзяцей — «Хітры Данік» (1975), «Партрэт салдата» (1984), «Вятрак— птушка вольная” (2003), «Незвычайны дыктант» (2004), для дарослых - «Дзень у горадзе» (1985), «Мой рай зямны» (1997), «Тратнік” (2002), кніга публіцыстыкі «Пахвалі пражыты дзень» (1988), кнігі гумару «Смех на прызбе» (1995), «Карасі на пяску” (1977), і «Крутыя хлопцы» (2001), а таксама зборнікі п'ес «Сівы бусел» (1996), «Непаразуменні» (1997) і «Кто-то ходит за окном...» (2003). Выдаў кнігу нарысаў «Вячыстыя лясы Гомельшчыны» (2005).
Аўтар п'ес «Сівы бусел» (пастаўлена ў 1985), «Вокны» (1985), «Прыгоды з Канапухіным» (1988), «Кветкі-ягадкі» («Курорт для зяця») (1990), «Усміхаўся месяц белай вішні» (1996), «Шкірдзюкі займаюць абарону» (1996), «Перапалох» (2004), «Нехта ходзіць за акном...» (2006); п'ес-казак «Два мяхі цукерак» (2005), «Вушасцік» (2006), «Дзе жыве Некукарэка» (2007); тэлеп'ес «Добрае стаўленне да сабакі» (1996) і «Следчы эксперымент» (1999); радыёп'ес «Стары і дарога» і «Ігнатаў рубеж».
У народных тэатрах краіны пастаўлены спектаклі па п'есах «Лесвіца», «Кветкі і тайнае каханне Макізара», «Дублёр», «Курорт для зяця» і «Банкамат».
Укладальнік і рэдактар шматлікіх калектыўных літаратурна-мастацкіх зборнікаў, у тым ліку «Настрой», «Вуліца Настаўніцкая», «Магістраль», «Пад небам Палесся» і іншых.
Творы пісьменніка перакладаліся на рускую, украінскую, польскую, туркменскую, удмурцкую і марыйскую мовы.
Асобныя апавяданні ўключаны ў чытанкі для вучняў малодшых класаў.
Узнагароджаны Ганаровай граматай Міністэрства інфармацыі Рэспублікі Беларусь (2007).
Источник: http://gomel-literatory.iatp.by
Сайт белорусского драматурга Василия Ткачева
Нарадзіўся 17.01.1964 г. у вёсцы Бярозаўка Мазырскага раёна ў сялянскай сям’і. У 1978 г. скончыў Антонаўскую васьмігодку, у 1983 Мазырскі політэхнікум, пасля якога працаваў муляром і бетоншчыкам у г. п. Мікашэвічы. Пасля службы ў войску (1983-1984) працаваў на чыгунцы ў г. Калінкавічы, бібліятэкарам у роднай вёсцы (1984-1985). У 1990 г. скончыў бібліятэчны факультэт Мінскага інстытута культуры, пасля чаго працаваў карэктарам у тыднёвіку “7 дней”, рэдактарам аддзела навукі і мастацтва ў часопісе “Полымя”, загадчыкам аддзела на кінастудыі “Беларусьфільм”.
Першыя публікацыі ў рэспубліканскім друку пачалі з’яўляцца са студэнцкіх часоў, у 1987 годзе, у часопісах “Беларусь”, “Бярозка”, “Вожык”, “Маладосць”, “Крыніца”, калектыўных зборніках “Жнівеньскі праспект” і “Перад маімі вачыма”. Аўтар кніг “Гісторыя хваробы” (1990), “Смута” (1994), “Шчарбаты талер” (1999), “Афганская шкатулка” (2002), “Нічые” (2009).
Лаўрэат першай прэміі Міжнароднай асацыяцыі фондаў Міру і Маскоўскага цэнтра Филантропия (1992) за апавяданне “Пеля”, удзельнік шматлікіх міжнародных сустрэч пісьменнікаў Еўропы, лаўрэат літаратурнай прэміі імя Мележа.
// Прыпяцкая рапсодыя: нарысы / пад агульнай рэд. праф. І.Ф.Штэйнера.-Гомель: Сож, 2010.-С.226-232.
Родилась 16.05.1952 г. в д.Заберезь Гродненской области в семье учителей.
Училась в Бакштанской средней школе. В 1974 г. окончила Минский государственный институт им. М.Горького. работала музыкальным руководителем детского сада в д.Берёзки, воспитательницей и музыкальным руководителем в Улуковской школе-интернате.
Печаталась в коллективных сборниках: “Роднае”, “Гоман”, “Междуречье”, “Славянские колокола”, “Шматгалоссе Палесся”, а также в республиканских газетах и журналах. Дипломант республиканского конкурса “Беларусь – чыстая зямля”.
// Заберезь: стихи, песни, басни, переводы / В.Чвалова-Солонович.- Курск: Пресс-факт, 2007.-С.3.
Родился 20.01.1921 г. в д. Корма Добрушского р-на Гомельской области – умер 14.10.2004 г. Прозаик, драматург, государственный деятель. Член СП Беларуси с 1947 г. Народный писатель Беларуси (1972), академик АН Беларуси (1994). Герой Социалистического Труда (1981). Лауреат Государственной премии СССР (1951) за роман "Глыбокая плынь", Литературной премии им. Я. Коласа (1957) за роман "Крынiцы", Государственной премии БССР им. Я. Коласа (1967) за роман "Сэрца на далонi", пенталогию "Трывожнае шчасце", Государственной премии БССР в области театрального искусства, кинематографии, радио и телевидения (1982) за кинофильм "Вазьму твой боль".
Родился в крестьянской семье. После окончания 7 классов Маковской школы поступил в Гомельский техникум строительных материалов, где и начал писать стихи, стал активным членом литературного объединения при газете "Гомельская праўда". После окончания техникума в 1940г. был направлен работать в Белосток. Призван в Красную Армию. Участвовал в боях под Мурманском, в освобождении Польши, в боях на Одере. После демобилизации вернулся на родину. В 1945-1948 гг. учительствовал в д. Прокоповка Тереховского р-на, одновременно был секретарем территориальной партийной организации. В 1946г. поступил на заочное отделение Гомельского педагогического института им. В. Чкалова. Закончил Республиканскую партийную школу (1950). Работал редактором Белорусского государственного издательства, главным редактором альманаха "Советская Отчизна". С 1954 г. — заместитель председателя правления Союза писателей Беларуси, с 1966 г. — секретарь правления, с 1976 г. — первый секретарь СП Беларуси. С 1980 г. по 1992 г. главный редактор Белорусской Энциклопедии.
Награжден орденами Ленина (дважды), Октябрьской Революции, Трудового Красного Знамени (трижды), Отечественной войны, Дружбы народов, "Знак Почета", медалью Ф. Скорины, другими медалями, Грамотами Верховного Совета БССР. Лауреат юбилейной литературной премии Министерства обороны СССР (1978).
И. Шамякин — активный государственный деятель. Депутат Верховного Совета СССР (1980-1989). С 1987 г. председатель Белорусского комитета защиты мира.
Источник: // http://gomel-literatory.iatp.by
Віртуальны музей Івана Шамякіна
Родилась в 1947 году в д. Прокоповка Гомельского района. Окончила филфак ГГУ имени Ф. Скорины. Работала в районной газете «Маяк», инструктором райкома комсомола, редактором на Гомельском телевидении, учителем в школе.
Живет в Гомеле. Поэтесса. Пишет на белорусском языке. Автор многочисленных публикаций и поэтических сборников: «Міг і вечнасць», «Дзічка», «Аберуч», “Аканіцы” и др. Активно занимается переводами. Перевела с древнерусского на белорусский язык «Слово о полку Игореве», «Русский крест» Н.Мельникова. Печаталась в альманахе «Дзень паэзіі», коллективных сборниках: “Магістраль”, “Натхненне. Вдохновение”, “Узоры дружбы”, “Святло шчымлівай памяці”, “Літаратурная Гомельшчына”.
Лауреат областной литературной премии имени И. Мележа. Лауреат российской премии им. Николая Мельникова.
Член ОО «Союз писателей Беларуси».
Источник: // http://gomel-literatory.iatp.by
// Пралеска: коллективный сборник литературного объединения «Пралеска» /сост. Ева Дудорга.-Гомель, 2010.-С.248.
Нарадзіўся 23.10.1948 г. у пасёлку Красны Мост Рэчыцкага раёна Гомельскай вобласці ў сялянскай сям'і.
У 1966 г. паступіў на філалагічны факультэт Беларускага дзяржаўнага ўніверсітэта, у 1968 г. перавёўся ў Гомельскі педагагічны інстытут, на базе якога ў 1969 г. быў адкрыты універсітэт (скончыў у 1970). Быў некалькі месяцаў загадчыкам сельгасаддзела рагачоўскай раённай газеты «Камунар». У 1970-1971 гг. служыў у Савецкай Арміі. Працаваў на Гомельскай студыі тэлебачання. У 1975 г. скончыў аспірантуру пры кафедры беларускай літаратуры Гомельскага ўніверсітэта. Працуе выкладчыкам гэтага ўніверсітэта, з 1978 г. – дацэнт, кандыдат філалагічных навук.
Сябра СП СССР з 1980 г.
Першыя вершы апублікаваў у газеце «Піянер Беларусі» у школьныя гады. Актыўна пачаў выступаць у друку з 1966 г. Выдаў зборнікі паэзіі “Уваходзіны” (1976), “Добрыца” (1989), “Дняпроўскі бакен” (1992), “Беражанкі” (1998). Друкаваўся ў калектыўных зборніках “Натхненне”, “Універсітэт паэтычны”, “Узоры дружбы”, альманаху “Дзень паэзіі”.
Выступае ў перыядычным друку па праблемах развіцця сучаснай беларускай паэзіі. Напісаў вучэбна-метадычны дапаможнік для студэнтаў-філолагаў «Беларускія паэты - лаўрэаты Ленінскай і Дзяржаўнай прэмій СССР» (Гомель, 1983).
Перакладае творы балгарскіх, летувіскіх, расейскіх, украінскіх паэтаў на беларускую мову.
//Універсітэт літаратурны/ уклад. І.Ф.Штэйнер, І.А.Бароўская.-Гомель:УА “ГДУ імя Ф.Скарыны”, 2005.-С.226-227.
//Беларускія пісьменнікі (1917-1990): даведнік.-Мн.: Маст. літ., 1994.-С.636.